Zaschłe Pnie

[Zuzm]

-Co mnie denerwuje? Oła... Przez całe życie byłam spłoszona. Co mnie denerwuje... Egh, no może stworzenia które sądzą, że są pępkiem świata. Albo ci którzy ranili, a sami chcą pomoc. I takie kolejne przypadki. -Może być krucho

[Illium]

- Oł... ciężki z ciebie przypadek dziewczyno - mruknął i przejechał ręką po twarzy. Czyli próbujemy zrobić to po mojemu, obym to przeżył Cofnął się kilka kroków od Zuzm i przyjrzał się jej.
- Jesteś dziewczyną, więc obstawiam, że masz świra na punkcie ciuchów... - mówiąc to uniósł dłoń, która zaczęła się wypełniać jakąś czerwoną energią, po chwili rzucił nią w stronę doły sukni, która szybko się zapaliła.
- No dajesz smoczka. - smoczek, kurde, smoczek... on m fajniejszy ogień niż ja.

[Zuzm]

-I co ty robisz?! -Kucnęła i zaczęła dłonią i piaskiem gasić materiał. -No i się nie nada... -Po chwili wyciągnęla wnioski i strzeliła sie po twarzy.
Ty miałaś się zmienić! Ale ty tempa. Nigdy ci się nie uda

[Illium]

- Dobra, ciężejszy przypadek niż przypuszczałem - mruknął i machnął ręką gasząc ogień, tak jakby zabrał to co tam dał.
- Pępki świata, idioci... no musi być coś jeszcze, co cię nieźle wkurzy - skrzyżował ramiona na piersi i zaczął nerwowo krążyć, usiłując coś wymyślić. A gdyby jej zwierzaczkowi coś zrobić? Może włosy jej podpalić? Walnąć kamykiem w czoło? Nie no kurde, przecież ja jej tego nie zrobię. Może lepiej było zostać w mieście, może jakiś żul by na nas napadł, wkurzył... niee, musi być coś innego, cholera nie nadaję się do takich rzeczy.

[Zuzm]

-No ja nie wiem, nigdy się nie zastanawiałam. Kiedyś myślałam, że może skok do wulkanu, ale to byłoby zbyt czasochłonne. Przynajmniej już wiem, jeden sposób. -Wstała patrząc na spopielony jeden brzeg sukienki.

[Zuzm]

-Można spróbować z wpuszczeniem adrenaliny. -Uśmiechnęła się -Jak trochę poćwiczę ze świadomością, to może będzie szybciej ale trzeba sprawdzić wszystkie sposoby.

[Illium]

- Skok do wulkanu, czasochłonny? Raczej samobójczy - powiedział i na jego twarzy pojawił się cień szoku. Czasochłonny, no przeee baba z tej Zuzm.  Znów zaczął swoje nerwowe krążenie, a to tylko dlatego, że chyba jakiś pomysł usiłował dostać się do jego głowy.  Podrapał się po karku. Gwałtownie się zatrzymał i z uśmiechem spojrzał na Zuzm. Taa, adrenalina, noo...
-Chyba mam pomysł - omiótł spojrzenie pustynię. Kurde, ale tu nie wypali, za nudne miejsce
-Ale musimy stąd iść. Do lasu. Idziemy, próbujemy? Istotki leśne za bardzo mnie nie lubią, więc jak tylko znajdziemy dobre miejsce, powinno wypalić, choć nie wiem. - Nie czekając na jej odpowiedź, wziął ją za rękę i pociągnął za sobą. Ten nagły pomysł sprawił, że nawet leniowi zachciało się biec. Wybiegł ciągnąć za sobą dziewczynę.

[Zuzm]

-No wiesz, dojść do wulkanu,  to trochę drogi. Ej gdzie ty mnie, co? -Została wyciągnięta

[Nora]

/Weszła/
-Miłe miejsce nie? - Jej głos brzmiał dziwnie. Ciągle odbijał się od ścianek jej maski. Ruszyła w stronę pnia. Okrążyła go w około. w pniu znajdowała się mała dziurka. Co mogła zrobić? Weszła bez zastanowienia. W pniu było duszno. Przez małe dziurki wlatywało słońce. Pewnie też tak kiedyś mieliście kiedy byliście w pomieszczeniu, a przez okno świeciło słońce i pod pewnym kontem mogliście zauważyć kurz . Tak właśnie miała Nora. Dzięki temu w powietrzu można było zobaczyć kurz. Tańczył on po całej powierzchni. Był taki wolny i zarazem piękny. Nikt by sobie nie pomyślał, że powietrze ma tyle w sobie zanieczyszczeń. A my to w ciągamy. Ale Nora zapomniała o tym, o całym świecie, że jest w dziwnym stroju z którego nie wie jak wyjdzie. W głowie miała tylko kurz. Upatrzyła sobie jeden z tysiąca. Patrzyła jak wiruje, jak nagle leci do góry a potem do dołu. Kiedy tak kręciła głową.  Powoli wbiła się w rytm zniecierpliwionego ogona Samary, który uderzał o stary pień. I tak Nora zaczęła tańczyć z kurzem... A kiedy Samara się kapnęła o co chodzi, z pnia stworzyła perkusje. Uderzała pazurkami a to ogonem.

[Nora]

Powoli się ogarnęła. Przypomniała sobie po co tu przyszła. CUKSY! Stanęła jak głupio nieruchomo. Samara Przestała grać. Dziewczyna szybko wyszła z pnia. Wzięła duży oddech. Popatrzyła na dalszą pespektywę. A tak w ogóle dlaczego poszła na pustynie szukać cukierków? Poszła przed siebie.

[Zuzm]

Na kilku drzewach zauważasz kolorowe cukierki przywiązane sznurkami za gałęzie.

[Nora]

Spostrzegła kilka cukierków. Pobiegła do nich tak szczęśliwa. Zerwała je. Wrzuciła do worka. Odwróciła się na pięcie.
- To jak Samara, idziemy dalej?- Uśmiechnęła się. Samara odpowiedziała jej tiknięciem głowy.
/Wyszły/






( Ile bo nie wiem jak napisać)

[Zuzm]

5