Wodny kanion

[Zuzm]

Wiedziałeś, że może da się przejść wrzesz i zostać suchym. Jedyne co potrzebne to zagłębienie w środku morza, pełne kamieni, powstrzymujących spadającą wodę.

[Taharaki]

Skacząc ze skały na skałę przybył tu. Był cichy jak wiosenny wiatr, a w powietrzu unosił się zapach soli morskiej. Był dzięki temu niemal niewidzialny. Zaczął się rozglądać za słodyczami.

[Leith]

W kępie trawy leżały trzy starannie zapakowane w fioletowe opakowanie cukierki.

[Taharaki]

Uśmiechnął się do siebie. Fioletowy. Hisoka uwielbiała te kolor. Na jej urodziny podarował jej wstążkę w tym kolorze. To był ostatni prezent jaki jej dał... Zabrał je i zniknął w ciemności.

[Draconem]

Weszła. Powolnym krokiem przechadzała się po pozostałościach po morzu. Które niegdyś najprawdopodobniej nim było. Miły spacerek. Powietrze lekko płaszczyło jej pysk. Idealna pogoda.

[Draconem]

Koszmar również przechadzał się powoli. Jak nie on. Wtedy Drac przypomniała sobie o treningu. Taak. Rozejrzała się dookoła. Zaczęła biec, odepchnęła się i... Jest w powietrzu. Szybuje z chmurami. Koszmar jakby się obudził. To samo co Drac tylko szybciej. Draconem zrobiła fikołka potem Koszmar dwa. Popatrzyły sobie w oczy. Zaczęły robić różne sztuczki. A to nagle zlatywali w dół, a to robili różne skoki a to, obijali się od podłoża. Śmiały się jak dzieci.

[Draconem]

Upadła na ziemię. Zmęczyła się Koszmar nadal miała mnóstwo energii. Ale również się położyła obok jej pani. Draconem zerwała się na łapy i ruszyła dalej. Draconem przebrana za szczura dziwnie to musi wyglądać. Koszmar Biegała od kępki trawy do drzewa. Szukała cukierków.

[Draconem]

Drac nie wiedziała co zrobić. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, że paraduję w stroju szczura i szuka cukierków jak małe dziecko. Stanęła, rozejrzała się. Chciała  całą sprawę olać.  Ale gdy zobaczyła szczęśliwą Koszmar zrozumiała, że to dla niej. Uśmiechnęła się promiennie i pobiegła jej towarzyszyć w szukaniu.

[Zuzm]

Odczuwasz mocny zapach cukierka czekoladowego, gdzieś głęboko pod ziemią.

[Draconem]

Koszmar zatrzymał się na środku kanionu. Jej uszy podniosły się. Wyczuła trop. Biegała na boki. W pewnej chwili stanęła i swój nos skierowała ku ziemi. Zaczęła kopać. Draconem od razu ją zrozumiała. Obie kopały.

[Draconem]

Koszmarowi pazury prawie odchodziły od łap. Dół był już tak duży, że cała Draconem mieściła się tam bez problemu. Leżała zmęczona, czasami zasypiała. Drac nadal się z nim męczyła. Powoli ziemia była coraz bardziej ubita oraz mokra. Wszystko to wynagradzało woń cukierka.
- Koniec.- Zasapała Drac.- Nie mam siły.- Popatrzyła w niebo.- Może to nie to miejsce... Koszmar?- Koszmar chrapała.

[Zuzm]

Widzisz błysk papierka między grudkami ziemi. Później kolejny. Razem pięć cukierków.

[Draconem]

Koszmar obudziła się. Wsadziła energicznie nos w ziemię. Wyciągnęła, w pysku miała 5 cukierków.
- Brawo.- Odetchnęła z ulgom, że to już koniec. Obie leżały w rowie nie ruszały się. Czas na drzemkę.

[Draconem]

Obudziły się ze zmieszanymi twarzami. Nogi nie chciały się ruszyć. Pewnie dlatego bo spały długo z przykurczonymi kończynami, zdrętwiały im po prostu. A czerwone ogromne mrówki zbliżały się do nich, spodobał widać im się ten dół. Koszmar umiejętnie uśpiła owady.  Po paru minutach czucie wróciło do normy. Wstały i poszły gdzieś indziej. Te mrówki były straszne...