Bar - Pod Wilkiem

[Zuzm]

Spojrzała na nią i się uśmiechnęła
-Zuzm... chcesz coś pić? -Poszła do kuchni i włączyła kuchenkę.

[Sueil]

 - Zuzm.. ładne imię. Nietypowe. - myślała na głos - i nie dziękuję. Chyba że masz krystaliczną, lekko słonawą wodę - uśmiechnęła się. Dużo dziś uśmiechów, co? Chcemy mieć przyjaciół, co? pomyślała.

[Zuzm]

Pogrzebała w kuchni, znalazła szklankę i, o dziwo, wodę, czystką i słoną. Wyszła z kuchni i położyła znaleziska na blacie. Jeszcze raz poszła do kuchni i wróciła z półmiskiem mięsa, a następna wycieczka do kuchni zaowocowała kubkiem wrzątku.

[Leith]

Wszedł sobie przytulony do dwóch nowych książek do przeczytania.
- O masz klienta - powiedział i usiadł na krześle. Dwie dość grube książki położył na blacie.

[Sueil]

 - mniam - mruknęła i pochłonęła porcję pysznego mięsa. - pyszne - powiedziała i napiła się. - i nawet znalazłaś taką wodę jaką najbardziej lubię! Naprawdę świetna obsługa!
 - mhm. Ma. Kim jesteś? - zwróciła się do nowo przybyłego.

[Zuzm]

-Co masz nowego? -Spojrzała radośnie na Leith -Aa... chcesz coś, Leith? Dziękuję.

[Leith]

- Jestem Leith - lekko się uśmiechnął.
- Kolejne książki o hybrydach i Powiernikach. I tak, poproszę szklankę wody, bo głowa boli mnie jeszcze trochę po wczorajszym.

[Sueil]

Spojrzała na dwójkę. On - Leith, ma dwie grube książki z biblioteki. Czyli można je brać. Ona - Zuzm, barmanka, najwyraźniej lubi Leith.
 - interesują cię hybrydy i Powiernicy? - spytała się ciekawie.

[Leith]

- Tak - przytaknął - są dość ciekawi jak na takie istoty.

[Zuzm]

-Wszystko byleby nie ludzie -Wyciągnęła drugą szklankę

[Sueil]

 - czemu nie ludzie? - kolejne pytanie tym razem do Zuzm.

[Zuzm]

-Długa historia, ale w skrócie, bardzo mnie skrzywdzili

[Leith]

- Ja do nich nic nie mam - zachichotał - w końcu dzięki nim zawdzięczam to, że do teraz żyję.

[Zuzm]

Zaśmiała się i wzięła wielkiego łyka gorącej wody

[Sueil]

 - mnie... troszkę - powiedziała powoli. Wiedziała, że nie może od razu opowiedzieć swojej całej przeszłości. - ja im zawdzięczam to, że tu siedzę, ale nie jestem im bardzo wdzięczna - skrzywiła się.