Miasto

[Draconem]

Odwróciła się do chłopaka, uśmiechnięta. Może lekko zdziwiona, że ktoś nie patrzy na nią z obrzydzeniem jak inni. Było widać, że jest nowy. Ale za to inny, ciekawy, umie patrzeć a nie jak ciemny lud widzieć co chce. Widziała w nim, że przeszedł dużo.
-Witaj, Niebiesko Oki... oczywiście jeśli mogę tak powiedzieć.
Koszmar uniósł głowę zza kolcy Draconem. Odepchnął się delikatnie i usiadł na ramieniu niebiesko okiego. Przytulił się do jego szyi i w pewnej chwili wyglądał jak szal z lisa noszony przez ''damy''.

[Taharaki]

Uśmiechnął się lekko i by nie górować nad siedzącą ma mantikorą, która i tak nie stojąc była wielka. Niezwykłe stworzenia swoją drogą. Na nadanie pseudonimu względem koloru oczu jego uśmiech przybrał raczej wyraz lekko ironiczny.
- Czy można? Zawsze można mówić co się chce jednakże... - tu poprawił grzywkę. Pokazało się jego drugie oko, które błysnęło złotym blaskiem. Dość oryginalne połączenie nawet jak na zjawisko jakim jest heterochronia. Teraz więcej uwagi poświęcił stworzeniu jakie wygodnie umościło się na karku mantikory. Teraz jego twarz przybrała bardziej radosny wygląd. Pogłaskał niebywałe stworzenie i pozwolił by zostało na jego szyi tak długo jak ono samo sobie zażyczy lub właścicielka będzie chciała zwrotu pupila. Podrapał stwora za uchem by ten wiedział, że nic mu nie grozi z jego strony. Znów zwrócił się do mantikory.
- Jestem Taharaki, ale mów mi Tah.

//Ale ja wole pogrubiać :c

[Draconem]

Koszmar gdy poczuł drapanie za uchem zaczął mruczeć dwa razy głośniej niż kot. Sama Draconem się uśmiechnęła i jeszcze bardziej zaciekawiła postacią gdy ujrzała złote oko.
-A ja się już przyzwyczaiłam do niebiesko okiego, no trudno. Draconem, jestem Draconem ale możesz mówić Drac. A to na twoim karku to Koszmar. Widzę, że cie lubi.-Uśmiechneła się promiennie.

[Taharaki]

Mruczenie nie drażniło jego uszu. Był to raczej kojący dźwięk dla jego duszy. Lepszy niż harmider miasta i pusta paplanina równie pustych ludzi. Chyba ktoś jest źle nastawiony do tłumów...
- Uroczy. - powiedział, krótko jednak wiedział, że Koszmar zapewne nie bez potrzeby na ostre zębiska. Wygląd to jedynie maska, która ma zmylić oglądających i służyć aktorowi. Nie każdy potrafi wykorzystać odpowiednio swój kamuflaż. - Powiedz mi, Draconem, co nieco o tym niezwykłym miejscu gdzie ludzie mają na tyle rozumu by krzyczeć widząc mantykory, a na tyle głupoty by rzucać im krzywe spojrzenia.
Nie było wygodnie mu kucać więc przeniósł się do normalnego sadu. Zgiął jedno kolano i oparł na nim prawą rękę, a lewa się podparł. Na tej drugiej, którą ukrywał za sobą było widać bandaż okalający rękę od nadgarstka, aż po ramie. W niektórych miejscach bandaż był podarty, brudny i nic nie wskazywało by był nowy. Lub po prostu właściciel miał w głębokim poważaniu rady lekarza. Cały on. Jajko zawsze było mądrzejsze od kury.

[Draconem]

-Miejsce to bardzo ciekawe jest jednakże trafiają się stworzenia głupie.-Popatrzyła się na tłum.- Ale niektórzy no cóż są mili, sympatyczni oraz przyjacielscy. Ciekawe to miejsce oj ciekawe.
Koszmar zacichł z mruczeniem, za to cichutko chrapał.

[Taharaki]

Humm... za mało informacji. Potrzebował ich więcej. Im więcej będzie wiedział o tej całej krainie tym będzie wiedział na co będzie mógł sobie pozwolić, a na co nie. Wśród głupich ludzie jednak można być królem jak i błaznem. Dopóki tłum coś z tego ma. Choćby nawet marna uciechę.
- Rozumie. Nie da się uciec od pustaków. - schylił głowę. Zamyślił się przez chwile. Plan działania. Tak jak nigdy prawie go nie potrzebował teraz był mu raczej pomógł jak chyba nigdy. Nie było tego po nim widać, ale w jego głowie toczyła się prawdziwa gonitwa myśli. Położył Koszmara obok Drac i wstał otrzepując się z brudu ulicy. Niewiele to dało. Strój, który obecnie nosił był już i tak zniszczony i brudny. Jednak mu to nie przeszkadzało. - No cóż będę się zbierał... - i już miał zamiar odejść gdy sobie przypomniał o czymś. Podniósł lewą brew i zapytał - Wiesz może, w którą stronę znajduję się... jakiś zbiornik wodny?
Za chwile jednak brew i złote oko znów przykryła niesforna grzywka. Chłopak nawet tego nie zauważył.

[Draconem]

-Niedaleko z tond jest jezioro nadejścia. Lubisz latać?-Zapytała zaciekawiona.
Wzięła Koszmara na plecy.

[Taharaki]

Niedaleko? Znów za mało precyzyjnie. Wolał znać stronę świata. Posłał swojej dobrej znajomej ciepły uśmiech i podrapał się po głowie.
- Nigdy nie latałem. - przyznał. Na ziemi czuł się dobrze. Jego żywiołem był ogień i ziemia. Dobrze się na niej czuł. - Chciałem znać kierunek by go uniknąć... nie lubię zbytnio wody.
Doświadczenie z dzieciństwa wpłynęło na psychikę Taharakiego. Nie znosił od TAMTEJ pory wody. I wiosennych roztopów. Trauma lat dziecinnych potrafi długo trzymać. A on przecież nie jest taki stary. Zaledwie... ile to już? 23 lata musiał go znosić ten świat. Tak młody, a tak bardzo skrzywdzony przez świat... o czym to ja?

[Draconem]

-Gdzieś tak na północ. Jakby co jak chcesz latać to do mnie... uwielbiam latać z towarzystwem. Jak na razie to porywałam, a to Amona albo Leitha. Różnie.

[Taharaki]

Zaśmiał się radośnie. Już dawno z nikim tak dobrze mu się nie rozmawiało.
- To kierunek południe! - wskazał palcem na południe gdzie miał zamiar się udać. Im dalej od wody tym lepiej. Był wdzięczny w głębi dusz, że mantikora nie zadawała pytań. Nie lubił ich. - Kiedyś na pewno skorzystam.
Miał dobry humor. Wtedy stawał się zupełnie niepodobny do tej, osoby którą zazwyczaj był. Cyniczną i złośliwą. Każdy ma inną twarz prawda? Taharaki nie miał ochoty rozmyślać nad tym ile on ma twarzy. I tą za jaką maską się ukrywał. Pomachał jeszcze z daleka Draco i zniknął za horyzontem południowym. Dokładnie tak jak mówił.

z.t

[Draconem]

Uśmiechnęła się do odchodzącego Taha. Ryknęła donośnie że aż szyby z domów obok zabrzęczały.

[Illium]

Nieco chwiejnym krokiem wstąpił do miasta, gdzie to włóczył się po jakiś ciemnych uliczkach. Gdzieś w pobliżu wściekle szczekały psy, lecz to go nie ruszało, szedł dalej przed siebie, aż natrafił na jakąś ławeczkę, gdzie sobie usiadł. Oparł się łokciami o kolana i gapił się w ziemię, jakby to nie wiadomo jak ciekawe coś było.

[Zuzm]

Weszła, lekko posmutniała. W rękach trzymała Delgado. Doszła do ławki i usiadła obok. Miała nadzieję, że nie usiadła koło człowieka

[Illium]

A jednak koło człowieka, co za peszek, i to jeszcze pijanego, bo gdzieś na mieście się wcześniej upił, supcio c'nie?
Ill usłyszał jakiś szelest, czy coś takiego, potem jego ławeczka się nieco ugięło. Podniósł głowę i mętnym wzrokiem zatrzymał się na twarzy barmanki z baru... pierwszego, który ostatnio odwiedził.
- Czeee... fajny piesssek. Nietoperz? No fajny - wymruczał  i oczywiście się uśmiechnął. W jakimś takim nagłym odruchu wyciągnął rękę do ów stworzenia by go pogłaskać, lecz ten go ugryzł, więc szybko sobie odpuścił i znów obie ręce miał przy sobie.

[Zuzm]

-Tak, lepiej nie głaszcz. Zatem Illium, byłeś u mnie w barze więc pamiętam imię. Widzę, że się ubzdryngoliłeś ale mam pytanie. Czym jesteś? -Wygrzebała z kieszeni zioła i podłożyła mu pod nos, podobno anulują pijaństwo.