-Nie słuchacie mnie w ogóle, a miałem być miły - udawał zasmuconego, by zaraz potem zaatakować tego czarnego, który chciał zaatakować jego głowę. Kilka uników, jednak i tak kły i pazury nieźle poharatały jego ciało, najbardziej nogi, plecy oraz ramiona. Zręcznie posługiwał się sztyletami, atakując oba wilki, rozcinając ich skórę w wielu miejscach, lecz w końcu czarnemu udało się przewrócić Illiuma na plecy. Zasyczał z bólu, taa, pogryzionymi plecami walnij o ziemię, fajne uczucie, polecam. Zamachnął się ręką i przeciął czarnemu szyję, tchawica, główna tętnica poszła... a Illium cały dosyfiony  krwią, super. Zrzucił z siebie cielsko i wstał, szary na chwilę przystopował. Skapnął się, że tamten padł i się nieco wystraszył, jednak szybko mu przeszło, w miejsce lęku weszło mega wkurzenie. Blondyn odskoczył od srebrnej bestii wciąż mu się przyglądając, nieco kuśtykał, ale walczyć dalej mógł. Cholera, nie chciał go zabijać, tamtego też. Schował jeden sztylet i zerknął na dziewczynę, też nie jest w zbyt ciekawej sytuacji. Jednak ten pomysł był do kitu, nie wolno od razu tak na głęboką wodę wrzucać, takie coś to za wiele na początek, nie zdoła skupić się na tyle, by przemienić się... choć może Illium się pomyli. Skupił się na szarym wilki i na ogniu, który zaczął gromadzić w prawej dłoni. Gdy wilk przymierzył się do kolejnego ataku, chłopak otoczył go wysokim ogniem, zwierzę natychmiast przystopowało i zaczęło żałośnie skomleć choć nic mu nie było... no może nieco gorąco, ale dopóki nie spróbuje przeskakiwać, zbliżać się do ognia to nie spłonie. Dobra, te dwa z głowy, pora pomóc Zuzm, która po wszystkim na zawsze znienawidzi Illa.

No łatwo, on już to opanował, ale nie powie tego na głos, to nie pora na takie rozmowy.
-Pragnij być tą smoczycą, tu, natychmiast, na chwilę wilki znikają, wszystko... normalnie na kilka sekund, jak się postarasz to powinno wystarczyć - odezwał się po chwili i wyjął zza pasa dwa srebrne sztylety.

Słońce powoli zaczęło się chować za horyzont. Jego złoto-pomarańczowe światło przebijało się przez liście drzew, jakby tak na koniec chciał się jeszcze z nami pożegnać. Nadchodzi noc, wkrótce powinno się coś zacząć dziać. I nie pomylił się, gdy tylko słońce całkowicie zaszło w lesie obudziło się całkiem inne życie. Teraz jest pora królowania ciemności i jej istot.
- No, przeskakuj - wciąż szedł wzdłuż brzegu, czekając aż Zuzm wreszcie znajdzie dobre miejsce by przejść, jednak takowe jakoś nie chciało się pojawić. Skupiał się teraz na otoczeniu, każdy, nawet najcichszy szelest nie unikał jego uwadze. Po chwili za nimi rozległo się wycie, warczenie. Wilki. Ciary przeszły po jego ciele ale ukrył to. Zacisnął rękę na kle wilka, który wisiał na łańcuszku na jego szyi gotów w każdej chwili przyjąć postać basiora.

- Jak chcesz to idź, ja skaczę bo krócej - powiedziawszy to, wziął niewielki rozpęd i skoczył... lecz nie doskoczył. Prawą stopą dotknął drugiego brzegu, jednak ów stopa ześlizgnęła się na mokrej ziemi i tak wpadł do wody, dobrze, że był jakiś korzeń, którego się złapał i wyszedł z wody. Wku... rzony spojrzał po sobie. Co za obciach pomyślał i nawet nie spojrzał na Zuzm, odwrócił się do niej plecami i zaczął się skupiać na ogniu, który buzuje w jego krwi. Niewielkimi ilościami wypuszczał go na zewnątrz tak, że po chwili był suchy, jednak...
-Taa, lepiej iść wzdłuż - mruknął, miało to zabrzmieć obojętnie, jednak było słychać tę nutkę zdenerwowania.

- Nie wiem dokładnie, coś mi mówi, że mam to zrobić, więc robię. Ogółem, to 'przyprzeć ciebie do muru' czy coś takiego. Wiesz, zero koncentracji itp. A jako człowiek zero szans z tym co szukam, więc będziesz musiała szybko działaś, skupić się i zrobić z siebie smoczunie. A jak nie znajdziemy tego czegoś, to zwołam... watahę? Na pewno żyją tu jakieś wilki, które na widok obcych na swoim terenie się wkurzą. Czyli, podsumowując, rzucam cię psom na pożarcie, ale spokojnie, będę obok. Oczywiście, nie będę ci pomagał, sama sobie będziesz musiała poradzić... i no, smoczunia, będzie dobrze. Jak nauczysz się w takiej sytuacji wywołać szybką przemianę to potem powinnaś kontrolować to. A jak kiedyś zdarzy ci się przypadkowo zmienić w gadzinkę, to powinnaś szybko z powrotem być człowiekiem. No dobra, nagadałem się dość, skaczesz czy mam cię przenieść? - uśmiechał się szeroko, jakby kompletnie mu odbiło. Spojrzał na wodę i czekał na odpowiedź Zuzm. To 'nie będę ci pomagał' oczywiście nie było na serio, gdyby... sytuacja była tragiczna to wiadomo, będzie ratował, w końcu on ją tu ciągnie... no chyba, że ona teraz zwieje, choć nie powinna, sama chciała by on ją 'uczył', choć zapewniał, iż się do tego nie nadaje. A teraz wyszło, że jego metody są dość... dziwne.

- Jak mówiłem; mam pomysł. Mam nadzieję, że choć trochę się zmęczyłaś tym biegiem? - spytał wciąż uśmiechnięty od ucha do ucha, nawet w oczach pojawiły się jakieś iskierki wariata.
-Teraz musimy znaleźć, albo czekać aż to coś nas znajdzie, ale to chyba musimy wejść w głąb lasu, najlepiej byś biegła, by tętno przyspieszyło, byś miała zajęcie, no... zero skupienia na smoczku - oznajmił i skręcił w prawo, zbaczając ze ścieżki, wchodząc coraz głębiej w las.
//Dobra, ja na parę godzin znikam, ale postaram się jeszcze dziś odpisać. //

Podczas drogi puścił dłoń Zuzm, lecz ciągle patrzył czy biegnie za nim. Las, mgła, super. Zatrzymał się przy jakimś drzewie, o który oparł się ręką i próbował wyrównać oddech. W pobliżu było słychać porykiwania różnych zwierząt, jednak chociaż chciał je wypatrzeć to przez mgłę zbytnio mu to nie wyszło.

- Dobra, ciężejszy przypadek niż przypuszczałem - mruknął i machnął ręką gasząc ogień, tak jakby zabrał to co tam dał.
- Pępki świata, idioci... no musi być coś jeszcze, co cię nieźle wkurzy - skrzyżował ramiona na piersi i zaczął nerwowo krążyć, usiłując coś wymyślić. A gdyby jej zwierzaczkowi coś zrobić? Może włosy jej podpalić? Walnąć kamykiem w czoło? Nie no kurde, przecież ja jej tego nie zrobię. Może lepiej było zostać w mieście, może jakiś żul by na nas napadł, wkurzył... niee, musi być coś innego, cholera nie nadaję się do takich rzeczy.